Του Γιώργου Κύρτσου

Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου και ο υπουργός Οικονομικών κ. Βενιζέλος κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και το νέο δάνειο προς την Ελλάδα δεν συνδυάζονται με περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας. Την επιχειρηματολογία τους υπονομεύει η παρέμβαση του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς αποφυγή για τις χώρες της Ευρωζώνης, εφόσον θα υποστεί -μεταξύ των άλλων- και ουσιαστικό περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της.


Διαφορετικό κοινό

Ένα από τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι οι πολιτικοί δεν έχουν βρει ακόμη κοινή γλώσσα για να απευθυνθούν στο εθνικό τους ακροατήριο. Αλλιώς περιγράφει τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, προκειμένου να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος μιας δύσκολης οικονομικής πολιτικής, και αλλιώς ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε, που προσπαθεί να πείσει τους φορολογούμενους πολίτες της χώρας του να αναλάβουν ένα μέρος από το κόστος της ελληνικής διάσωσης.

Για να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, θα πρέπει να υπάρχουν κοινοί στόχοι και μια κοινή πολιτική λογική που θα διατρέχει το εθνικό ακροατήριο σε όλες τις χώρες-μέλη.

Προς το παρόν έχουμε μια διαχείριση της ευρωπαϊκής κρίσης χωρίς αρχές και χωρίς προοπτική, με τους Γερμανούς να «ταπεινώνουν» τους Έλληνες, τους Γάλλους να ειρωνεύονται τους Ιταλούς, τους τελευταίους να απαντάνε με αρκετά δυναμικό τρόπο και εμάς να ταλαντευόμαστε μεταξύ της προτίμησης στο ευρώ και ενός νέου «Όχι» στους οικονομικούς αυτήν τη φορά εισβολείς.

Οι κυρίαρχες λέξεις

Ανεξάρτητα από το πώς παρουσιάζουν οι πολιτικοί τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, το γεγονός είναι ότι η εθνική κυριαρχία μας θα υποστεί ένα σημαντικό «κούρεμα», ανάλογo με εκείνο των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου.

Ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας είναι αυτονόητος για μια χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους περισσότερους τομείς οι ευρωπαϊκές πολιτικές υπερισχύουν των εθνικών επιλογών, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν ένα σωρό κανόνες που πρέπει να ακολουθούν οι χώρες-μέλη και οι παραβάτες βρίσκονται αντιμέτωποι με την παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Είναι, όμως, άλλο να περιορίζεις την εθνική σου κυριαρχία για να συμβάλλεις στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και άλλο να την περιορίζεις για να προσαρμοστείς ταχύτερα στις απαιτήσεις των πιστωτών σου.

Στην πρώτη περίπτωση έχεις την πολιτική νομιμοποίηση και την ανοχή των πολιτών, ενώ στη δεύτερη αντιμετωπίζεσαι από ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης σαν εθνικά ύποπτος.

Οι λέξεις που κυριαρχούν στις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι συντονισμός, εποπτεία, επιτροπεία, προσαρμογή. Από τις 35 παραγράφους που έχει το τελικό κείμενο των αποφάσεων οι 15 εξηγούν πώς θα επιβληθεί μεγαλύτερη πειθαρχία στις χώρες που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στους κανόνες του παιχνιδιού, μέσα από νέες διαδικασίες ελέγχου και επιβολής.

Υποτίθεται ότι ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας εξυπηρετεί το στόχο της ενιαίας οικονομικής διακυβέρνησης. Στην πραγματικότητα, όμως, διευκολύνει την απομόνωση προβληματικών, από οικονομική άποψη, χωρών, όπως η Ελλάδα, και την κυριαρχία των ισχυρότερων και κυρίως της Γερμανίας. Το πολιτικό συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας είναι ότι θα υποστούμε μεγάλους περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία για να διευκολύνουμε τη δημιουργία της λεγόμενης γερμανικής Ευρώπης.

Ο συνδυασμός επιδείνωσης των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων και εθνικής ταπείνωσης, με τη λογική που αναλύσαμε, μπορεί να δώσει εκρηκτικά πολιτικά αποτελέσματα. Ανεξάρτητα, πάντως, από τις πολιτικές, κοινωνικές αντιδράσεις και τη δυναμική που θα δημιουργήσουν, είναι γεγονός ότι η υπερχρέωση της Ελλάδας και η αποσύνθεση της οικονομίας της οδηγούν, για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, στον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας. Δεν μπορεί να εξαρτάσαι από τους πιστωτές σου και να είσαι ταυτόχρονα εθνικά υπερήφανος, ούτε μπορείς να διεκδικείς ταυτόχρονα τη διατήρηση του βιοτικού σου επιπέδου και την πλήρη αποδέσμευση από τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.