Του Dr.Money

Αν κάποιος άλλος ήταν στη θέση του κ. Παπανδρέου, θα είχε παραιτηθεί με όλα αυτά που έχουν συμβεί, όμως ο ίδιος ουσιαστικά προσπαθεί να βρει τρόπο να παραμείνει στη θέση του, παρότι την ίδια στιγμή βγάζει λόγους στη Βουλή, δηλώνοντας ότι δεν είναι γαντζωμένος στην εξουσία.

Ήμασταν της άποψης ότι το ένστικτο αυτοσυντήρησης των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ θα τους οδηγούσε να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση πριν από τη συνάντηση των Καννών.

Όμως, η επιθυμία των στελεχών του ΠΑΣΟΚ με τα οποία συνομιλήσαμε χθες ήταν η αποχώρηση του κ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από κάποιον άλλο, π.χ. Βενιζέλο, που θα λάμβανε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή.

Δεν γνωρίζουμε ποιος ή ποιοι μπορεί να είναι οι ενδόμυχοι λόγοι που καθορίζουν τη στάση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος υπέστη καίριο πλήγμα με την επιλογή του δημοψηφίσματος και την αποδοχή του τελεσιγράφου των Μέρκελ - Σαρκοζί.

Μερικοί απέδιδαν τη στάση του στην υποτιθέμενη αγάπη του για την εξουσία.

Όμως, άλλοι που βρίσκονται στα ενδότερα του ελληνικού πολιτικοεπιχειρηματικού συστήματος την απέδιδαν στις υποτιθέμενες ανησυχίες του για πιθανές διώξεις από τον κ. Σαμαρά και τη Ν.Δ.

Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, ο πρωθυπουργός θα ήθελε να διαπραγματευτεί με τον κ. Σαμαρά για να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξουν διώξεις γι’ αυτόν και για άτομα του περιβάλλοντός του.

Οι υποτιθέμενες διώξεις δεν συνδέονται με αποφάσεις σε θέματα πολιτικής, διευκρίνιζαν.

Δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Παπανδρέου θα επιζήσει πολιτικά, παρότι από το 2004 και μετά έχει εκπλήξει πολλούς που τον γνώριζαν από παλιά, κατατροπώνοντας υπολογίσιμους εσωκομματικούς αντιπάλους.

Εργατικός, καλών προθέσεων, με ιδιαίτερη έφεση στη διπλωματία και στις διεθνείς σχέσεις, αλλά και άτομο χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις και πείρα στα οικονομικά, ο κ. Παπανδρέου βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας σε μια δύσκολη στιγμή, το φθινόπωρο του 2009, έχοντας δώσει ανέφικτες υποσχέσεις στον λαό, π.χ. λεφτά υπάρχουν, χωρίς να υπάρχει λόγος.

Μερικοί ισχυρίζονται ότι αυτή η μη έφεση του Γιώργου Παπανδρέου εξηγείται εν μέρει από την έφεση των υπόλοιπων ανδρικών μελών της οικογένειάς του στα οικονομικά.

Δεν θα είχε τόση σημασία αν ο ίδιος διέθετε έμπειρους και δυνατούς οικονομικούς συμβούλους, με γνώση των αγορών και της πραγματικής οικονομίας και ξεκάθαρες απόψεις για το τι έπρεπε να γίνει.

Έχοντας κόψει δεσμούς με έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος δεν διακρινόταν για τις οργανωτικές του ικανότητες όσο για τις αθλητικές, έπρεπε να βασιστεί σε άλλους.

Όμως, ο κ. Παπακωνσταντίνου, η κ. Κατσέλη και οι άλλοι που τον περιτριγύριζαν δεν ήταν του ίδιου βεληνεκούς και επιπλέον διαφωνούσαν μεταξύ τους και ο πρωθυπουργός δυσκολευόταν να επιλέξει λόγω απειρίας και έλλειψης γνώσεων στα οικονομικά.

Άλλοι, όπως ο καθηγητής Ηρακλής Πολεμαρχάκης, που υποτίθεται πως ήταν ο διευθυντής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού, κρατήθηκαν μακριά από τον πυρήνα των ατόμων που λάμβαναν τις αποφάσεις.

Ήταν, λοιπόν, επόμενο το ταξίδι στις αγορές με το καράβι Ελλάδα, που ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου βάπτισε Τιτανικό, να είναι τρικυμιώδες.

«Τι ξέραμε εμείς από αγορές και οίκους αξιολόγησης;», παραδέχθηκε σε κάποιο σημείο μέσα στο 2010 στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού όταν είχε ερωτηθεί πώς είναι δυνατόν να έχουν γίνει τόσο πολλοί λανθασμένοι χειρισμοί στη διαχείριση της κρίσης.

Είχε προηγηθεί το πικρόχολο σχόλιο μεγαλοτραπεζίτη που ανήκει στον χώρο του ΠΑΣΟΚ προς τα τέλη Απριλίου του 2010:

«Δεν είναι δυνατόν μια χώρα να οδηγείται με αυτόν τον τρόπο στο ΔΝΤ. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται».

Κι όμως, έναν μήνα περίπου νωρίτερα υπήρχαν κυβερνητικά και άλλα άτομα κοντά στον πρωθυπουργό τα οποία επιχειρηματολογούσαν υπέρ της προσφυγής της χώρας στο ΔΝΤ, γιατί τα στελέχη του τελευταίου διαβεβαίωναν -υποτίθεται- ότι η Ελλάδα δεν χρειαζόταν να λάβει επιπρόσθετα μέτρα, ενώ θα επωφελούνταν από τα χαμηλότοκα δάνεια.

Φυσικά, ο κ. Παπανδρέου επιμένει ότι η κυβέρνησή του κλήθηκε να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση, για την οποία δεν ευθύνεται.

Όμως, αυτό το επιχείρημα είναι εν μέρει σωστό ή, αν προτιμάτε, είναι τόσο σωστό όσο κι εκείνο που θέλει η κυβέρνηση να διαπραγματεύτηκε σκληρά για να επιτευχθεί η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής της 26ης - 27ης Οκτωβρίου που υπαγόρευσε το δίδυμο Μέρκελ - Σαρκοζί.

Δεν είναι σίγουρο αν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα κλείσουν σήμερα το κεφάλαιο «πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου» ή θα το διατηρήσουν ανοιχτό για κάποιο διάστημα ακόμη.

Αν όμως κρίνουμε από άλλους προέδρους και πρωθυπουργούς, οι οποίοι οδήγησαν τις χώρες τους στο ΔΝΤ και μερικές εξ αυτών εν συνεχεία σε στάση πληρωμών, η Ιστορία δεν θα είναι καλή μαζί του.


ΠΗΓΗ: EURO2DAY.GR
http://www.euro2day.gr/specials/dr_money/131/articles/665054/Article.aspx