Της Ρέας Βιτάλη

Τότε έγραφα στους 4Τροχούς. Ήταν κάμποσα χρόνια πριν. Θυμάμαι ότι είχα την ιδέα για κάποιο διάστημα, αντί χρονογραφήματος, να σχολιάζω μια φωτογραφία πού επέλεγα από κάποιο έντυπο της εποχής. Εκείνη τη φορά λοιπόν είχα διαλέξει μια φωτογραφία του Λάκη Γαβαλά και ως υπότιτλό της είχα βάλει ένα ποίημα του Γ.Μαρκορά με τίτλο Ο Καυχησιάρης που έλεγε «Και μες στο ξυλοκρέββατο να καυχηθεί προσμένω. Θα λέει: Ποιος είδε λείψανο να είν' έτσι κορδωμένο;».

Ο Λάκης Γαβαλάς σε πρώτη ανάγνωση ήταν ένα θέαμα σε μια εξίσου θέαμα κοινωνία. Αν όλα και όλοι έμοιαζαν με καρναβάλι, τότε εκείνος θα μπορούσε να διεκδικήσει τον τίτλο της βασίλισσας, στο κεντρικό άρμα. Μη βιαστείτε ωστόσο να στιγματίσετε τον Λάκη. Όλοι ήταν Λάκης τότε...

Κυκλοφορούσε σε πολλά αντίτυπα. Σχεδόν κινέζικη η παραγωγή Λάκη. Κοινά χαρακτηριστικά όλων. Η οχλαγωγία. Οχλαγωγούσαν. Αιώνια κεφάτοι χωρίς κέφι. Γελούσαν χωρίς να γελάνε. Έλεγαν αστεία που δεν ήταν αστεία. Φιλιόντουσαν χωρίς να φιλιούνται. Λέγανε «σούπερ!» για ό,τι δεν ήταν σούπερ. Αμόρφωτοι, σαχλοί, κενοί, προκλητικοί, ματαιόδοξοι. Μη βιαστείτε να λοιδορήσετε τον Λάκη. Είχε πολλούς Λάκη.

Σας μίλησα για πρώτη ανάγνωση. Στη δεύτερη ο Λάκης Γαβαλάς ήταν επιχειρηματίας. Με ένα τεράστιο ένστικτο για το χώρο της μόδας. Μπορούσε κάθε σαιζόν να επιλέξει το όνομα που θα απογειώνονταν στη διεθνή αγορά. Να το συστήσει στην ελληνική αγορά, να το επιβάλλει και να το αρμέξει εμπορικά. Να στήσει ωραίους χώρους. Να επιλέξει πελάτες και σημεία πώλησης. Να προσφέρει τέλειο σέρβις. Να είναι έντιμος. Οι περισσότεροι πελάτες. Μέχρι πριν τα γεγονότα έπιναν νερό στο όνομά του. Ήταν από τους λίγους που άμεσα επέστρεφαν τα χρήματα ανεκτέλεστων παραγγελιών. Δεν ήταν η επαγγελματική ενασχόληση του Λάκη Γαβαλά ασήμαντη. Καθόλου. Σε μια αγορά που το όλον εμπορικό νταραβέρι προέκυπτε κυρίως από εισαγωγές ο Λάκης αιμοδοτούσε. Τα προβλήματα δεν προέκυψαν από τις εμπορικές δραστηριότητες του Λάκη αλλά από τα ξυλοπόδαρα του Λάκη. Μη βιαστείτε να χλευάσετε τον Λάκη. Όλος ο κόσμος Λάκης. Κινέζικη παραγωγή σε αντίτυπα.

Το χαρούμενο τρελό καρναβάλι λοιπόν σύντομα σκαρφάλωσε σε ξυλοπόδαρα. Για να κάνει ακόμα πιο αισθητή την παρουσία του. Είναι να μη μάθει ο άνθρωπος στο ύψος…Είναι να μη μάθει στο τακούνι…Θεωρεί βολικότατο να περπατάει με ξυλοπόδαρα χάσκοντας ανέμελα! Γέμισε ο τόπος ξυλοπόδαρα…Μην τα ρίχνετε μόνο στον Λάκη. Ξυλοπόδαρα οι έλληνες πολιτικοί που συμπεριφέρονταν σαν να προέδρευαν στον Πλανήτη. Και μάλιστα σε ένα πλανήτη που είχε πετρελαιοπηγές καπαρωμένες για 100 γενεές. Κάτι οδοντοστοιχίες να! Κάτι χειραγωγήσεις χρηματιστηρίου να! Κάτι ταμεία κομμάτων να περιφέρονται να! Στον αέρα άλλαζε χέρια το χρήμα. Έβρεχε χρήμα ο Θεός! Ξυλοπόδαρα οι εκδότες με τα πούρα στο στόμα που θεωρούσαν ότι είχαν ως αναγνώστες, όλον τον παγκόσμιο χάρτη…Και εξέδιδαν και εξέδιδαν και δεν πρόφταιναν τα μανταλάκια εκδόσεις και ο Da Capo πελάτες.

Ξυλοπόδαρα οι κυρίες-τσόλια που δεν προλάβαινε να στεγνώσει το μελάνι με τα ονόματα λοιπών κουλών κάτω από το παπούτσι του γάμου τους και έστηναν σύλλογο φιλανθρωπικό. Ξυλοπόδαρα οι ευκατάστατοι που δήλωναν συλλέκτες και χτύπαγαν Βολανάκη και παραλίγο Βανγκόγκ και έκλειναν το Μέγαρο για πλάκα. Ξυλοπόδαρα οι τραγουδιάρες που προσλάμβαναν σοφέρ για να της πηγαίνει το βράδυ στην πίστα. Ξυλοπόδαρα οι τηλεδημοσιογράφοι που σήκωναν βίλες τύφλα νάχε ο μακαρίτης Ωνάσης και συμπεριφέρονταν ωσάν να ήταν για φτύσιμο η Όπρα μπροστά τους. Ξυλοπόδαρα οι μεσαία τάξη πολιτών με Καγιέν και Πόρσε.

Μη βιαστείτε να λοιδορήσετε το Λάκη… Κινέζικη παραγωγή Λάκες. Ο Λάκης ξεπέταξε ένα κτήριο, πανέμορφο αισθητικά, (αλήθεια του βγάζω το καπέλο) σαν να εφοδίαζε τον πλανήτη ρούχα…Μπήκε και σε Ρολς Ρόις με σοφέρ, απέκτησε και άλογα, πήρε και μερικές Hermes αλλά μπρατσέτα…Λάκης! Μερικοί έλεγαν ότι είχε ανακαλύψει τον τρόπο να διαφημίζει τα προϊόντα του χωρίς να πληρώνει τεράστια διαφημιστικά κονδύλια. Όλοι κάτι διαφήμιζαν έτσι κι αλλιώς εκείνα τα χρόνια. Κυρίως το «τίποτά» τους. Όλα φωναχτά τα έκαναν. Η κρίση βρήκε τους περισσότερους επάνω σε ξυλοπόδαρα…Κι άντε να κατεβείς κομψά! Άντε να μη σουροτσουβαλιαστείς…

Χθες είδα τον Λάκη Γαβαλά με χειροπέδες σε ένα θλιβερό κτίριο στην Ευελπίδων. Χειροπέδες τυλιγμένες με ένα μαντήλι Hermes. Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που αντέχει το θέαμα. Μόνο για τον Δουρή που είχε βιάσει το παιδί του μπόρεσα να κοιτάξω με ανακούφιση χειροπέδες. Σίγουρα θα διευκόλυνε τη καρδιά μου να χωρίζω μ΄ευκολία τους ανθρώπους σε αθώους και ένοχους αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα. Ακόμα και πίσω από τον ένοχο διακρίνω την σειρά ενόχων που καταλήγει στον τελευταίο αποδέκτη ενοχής. Συμπαθώ τους περισσότερους των ενόχων. Πονάει η ψυχή μου. Λυπάμαι. Πνίγομαι για το ακραίο σημείο που λιώνει η αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Η στιγμή που σου βάζουν χειροπέδες. Δεν μ΄ευχαρίστησε καθόλου που είδα επιχειρηματίες με χειροπέδες. Δεν με ικανοποίησε καθόλου που είδα τον Λάκη Γαβαλά έστω κι αν το όλον κράτησε μερικές ώρες και αφέθηκε ελεύθερος. Όπως με εξόργισε για ακόμα μια φορά ότι το ρεπορτάζ μιλούσε για πρώτο τραπέζι πίστα στο Ρέμο...Πού πας θλιβερή Αντουανέττα; Τίποτα δεν κατάλαβες;

Τα βεγγαλικά μιας εποχής θέλουν να θορυβούν δήθεν ανυποψίαστα και την ώρα που σκάνε. Πολλοί πλέον μιλούν για την ιδέα του κράτους να διαφημίσει το δικό του εμπόρευμα «ΦΠΑ» με ανέξοδο τρόπο. Προέκτεινε κατά μια έννοια την πατέντα Λάκη. Θα σας πω όμως δυο ευχές που έκανα σχεδόν αυθόρμητα ενώ τον έβλεπα και ένοιωθα πολύ αμήχανα. Σκέψεις που ξεπέταξε το μυαλό αστραπιαία και σε άλλα τόσα δευτερόλεπτα επεξεργάστηκε και συμφώνησε η ηθική μου. Μακάρι το έρμο ξεσκισμένο μας κράτος να επανιδρυθεί και να ισχύσει. Αστείο ακούγεται! Να ισχύσει. Να εμπιστεύονται οι πολίτες την χρησιμότητα, την ανταποδοτικότητα των φόρων. Να κλείσουν τα παράθυρα και οι άνθρωποι να παλεύουμε με πόρτες. Να ξαναβρούν όλοι οι λειτουργοί το λειτούργημα τους.

Κυρίως οι πολιτικοί, ηθικοί αυτουργοί και πρώτοι διδάξαντες μιας ανέντιμης εποχής. Και τέλος να κατεβούνε οι πολίτες από τα ξυλοπόδαρα. Για να συνεννοηθούμε βρε αδελφέ! Κάθε Λάκης είναι χρήσιμος στο πολύχρωμο ψηφιδωτό του πλανήτη αρκεί να μη νομίζει (για την δική του κυρίως νοητική υγεία) ότι αφεντεύει τον παγκόσμιο χάρτη. Σε χωριό ζούμε, παιδιά! Μη λοιδορείτε τον Λάκη. Γεμάτη η χώρα. Κινέζικη σχεδόν η παραγωγή αντιτύπων. Ανάρπαστα για χρόνια τα ξυλοπόδαρα. Μακάρι να στραφούμε σε άλλες παραγωγές. Ήρθε άραγε η ώρα; Μη λοιδορείτε τον κάθε Λάκη.

Υ.Γ Στα «μακάρι» θάναι μεγάλη παράλειψη να μην αναφερθώ στους πελάτες και προμηθευτές που πήρε στο λαιμό της η πτώση της αυτοκρατορίας Γαβαλά και βρίσκονται μπλεγμένοι και χρεωμένοι στον ιστό μιας γραφειοκρατικής και δικαστικής αράχνης. Καλά ξεμπερδέματα.

ΠΗΓΗ: PROTAGON.GR
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10726