Μπροστά σε τρεις σοβαρούς κινδύνους βρίσκεται ο Β. Βενιζέλος, μετά τη σαρωτική επικράτησή του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ως μοναδικός και αδιαμφισβήτητος υποψήφιος πρόεδρος.

Κίνδυνος πρώτος: Η πολύ μικρή συμμετοχή στις κάλπες της ερχόμενης Κυριακής. Η οποία ευνοείται όχι μόνο λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, αλλά και λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος. Και η οποία εκ των πραγμάτων θα τον φέρει σε μια ευθεία σύγκριση τόσο με τις 800.000 μελών και φίλων που είχαν εκλέξει τον Γ. Παπανδρέου, αλλά και τον αντίστοιχο αριθμό ψηφοφόρων που εξέλεξαν το 2009 το βασικό του αντίπαλο στις επικείμενες εθνικές εκλογές Α. Σαμαρά.

Κίνδυνος δεύτερος: Η διάσπαση ή η περαιτέρω αποσύνθεση του ήδη ημιδιαλυμένου ΠΑΣΟΚ, αφού οι «αποκλεισθέντες» αποκτούν ηθικό έρεισμα να φύγουν από ένα κόμμα στο οποίο δεν είναι επιθυμητοί. Και να σπεύσουν να συναντήσουν σε άλλο κομματικό σχηματισμό στελέχη και δυνάμεις με τις οποίες συμπορεύτηκαν τα τελευταία χρόνια και αισθάνονται μεγαλύτερη ιδεολογική συγγένεια απ’ ό,τι με τον Β. Βενιζέλο.

Κίνδυνος τρίτος: Σε μερικές εβδομάδες να είναι αυτός που θα χρεωθεί και θα σηκώσει μόνος του όλο το βάρος του εκλογικού αποτελέσματος, το οποίο θα «εμπεριέχει» και μεγάλες δόσεις Γ. Παπανδρέου. Ο οποίος με την αποχαιρετιστήρια ομιλία του φρόντισε να προσβάλει, αλλά και να εκνευρίσει κι άλλο, εκείνες τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που απομακρύνθηκαν ή απομακρύνονται από το ΠΑΣΟΚ, λόγω πολιτικής και συμπεριφοράς Γ. Παπανδρέου και «κηπουρών». Με αποτέλεσμα να δυσκολεύει εξ αντικειμένου την προσπάθεια επανεκκίνησης που εξήγγειλε ο Β. Βενιζέλος.

Κανονικά ο Β. Βενιζέλος, αν δεν υπήρχε ο Χ. Παπουτσής, θα έπρεπε να τον εφεύρει. Τώρα που υπήρχε, θα έπρεπε ή να του εξασφαλίσει τις υπογραφές που του έλειπαν ή να συναινέσει σε μια λιγότερο καταστατικά τυπική διαδικασία, αλλά περισσότερο πολιτική και ασφαλή για όλους.
Αυτό που έγινε το Σαββατοκύριακο δείχνει ότι ο Β. Βενιζέλος αποφάσισε να τα παίξει όλα σε μια ζαριά μερικών εβδομάδων: Ή θα καταφέρει σε πέντε μέρες στις εσωκομματικές κάλπες να προσέλθει αξιοπρεπής αριθμός μελών και φίλων και σε μερικές εβδομάδες να βρει στις εθνικές κάλπες ένα διψήφιο ποσοστό που θα αρχίζει από 2 ή απλώς δεν θα υπάρχει τίποτα για να το επανεκκινήσει…

Έτσι όμως κινδυνεύει να εξελιχθεί στο μοιραίο άνθρωπο που «έσωσε» δύο φορές τον Γ. Παπανδρέου: Μία το 2007, όταν με τη συμπεριφορά του από αποδιοπομπαίο τον έκανε «λαοπρόβλητο ηγέτη», και μια τώρα, που ο κατεξοχήν υπεύθυνος για την καταστροφή της χώρας θα κρυφτεί «ασφαλής» πίσω από τις ευμεγέθεις πλάτες του…

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://maxitikoi-polites.blogspot.com/2012/03/blog-post_2421.html