Τα μέτρα που ανακοινώνει με ολοένα ταχύτερο ρυθμό η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν εντάσσονται σε μία ολοκληρωμένη οικονομική πολιτική. Οι περισσότεροι κυβερνητικοί παράγοντες παραδέχονται, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, ότι με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν πρόκειται να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2011 και του 2012. Εκτός συγκλονιστικού οικονομικού και πολιτικού απροόπτου, μόλις εξασφαλίσουμε την εκταμίευση της 6ης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ θα αρχίσει η αγωνία για την επόμενη δόση ή διευκόλυνση.


Ψυχολογικό σοκ

Με τις άκαιρες και λαθεμένες παρεμβάσεις της, η κυβέρνηση δημιούργησε πρόσθετα προβλήματα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Με τη φλυαρία για την πάταξη της φοροδιαφυγής -η οποία ήταν σχεδιασμένη να καλύψει την έλλειψη μιας σοβαρής προσπάθειας αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής- συνέβαλε στη φυγή κεφαλαίων πολλών δεκάδων δισ. ευρώ και στην επιδείνωση της κρίσης ρευστότητας που αντιμετωπίζουν το τραπεζικό σύστημα και η πραγματική οικονομία. Η καθυστέρηση της προσαρμογής στις νέες συνθήκες και η μεγάλη αύξηση της φορολογίας οδήγησαν σε αδιέξοδο μεγάλο τμήμα του παραγωγικού ιδιωτικού τομέα της οικονομίας.

Τώρα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ετοιμάζεται να ολοκληρώσει την καταστροφή με ένα μπαράζ φορολογικών μέτρων, που προκαλεί και την επιδείνωση της ψυχολογίας των καταναλωτών. Τα νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με έναν ανηλεή οικονομικό, φορολογικό πόλεμο και είναι λογικό να αντιδράσουν περιορίζοντας τις δαπάνες τους και οργανώνοντας τη νόμιμη ή και την παράνομη φοροδιαφυγή για να προστατεύσουν, στο μέτρο του δυνατού, το διαθέσιμο εισόδημά τους.

Η αρνητική αντίδραση των νοικοκυριών θα περιορίσει δραστικά τη ζήτηση σε πολλούς κλάδους της οικονομίας και θα προκαλέσει απώλεια πολλών θέσεων εργασίας στην οικονομία και στην παραοικονομία.

Αλυσιδωτή αντίδραση

Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι θα ενισχυθούν τα φαινόμενα ύφεσης. Το 2011 η πτώση του ΑΕΠ θα ξεπεράσει το 6%, το 2012 θα κινηθεί πάνω από το 3% (ήδη οι προγνώσεις του ΔΝΤ κάνουν λόγο για 2,2%), ενώ το πιθανότερο είναι ότι η ύφεση θα συνεχιστεί και το 2013, εφόσον δεν υπάρχει ένα σταθερό οικονομικό, επιχειρηματικό περιβάλλον για την προσέλκυση επενδυτών.

Το ερώτημα είναι τι θα μείνει όρθιο σε μία οικονομία που βυθίστηκε σε ύφεση το 2009 και πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η απάντηση είναι όχι πολλά πράγματα. Η συνολική πτώση του ΑΕΠ σε σχέση με το 2008 μπορεί να πλησιάσει και το 20%, γεγονός που θα καταστήσει και επίσημα μη διαχειρίσιμο το χρέος του ελληνικού Δημοσίου. Το ποσοστό της ανεργίας θα ξεπεράσει το 20% το πρώτο εξάμηνο του 2012 και είναι πιθανό να κινηθεί προς το 25% προτού εκδηλωθεί η πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη της οικονομίας. Εάν σκεφτούμε ότι ζούμε έναν οικονομικό και κοινωνικό εφιάλτη στο όνομα του ελέγχου της υπερχρέωσης, με το χρέος να έχει αυξηθεί από 115% το 2009 σε 153% σήμερα με περίπου προγραμματισμένη την αύξησή του στο 180% του ΑΕΠ μέχρι το 2012, αντιλαμβανόμαστε ότι οι θυσίες με τον τρόπο που επιβάλλονται φέρνουν τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

ΠΗΓΗ: CITYPRESS
http://www.citypress.gr/index.html?action=article&article=86876