Του Κώστα Γιαννακίδη

Το μοναδικό σχέδιο που διέθετε η κυβέρνηση χάθηκε, παίρνοντας μαζί του στην ανυπαρξία μερικά ψίχουλα από κουλουράκι διαίτης. Είχε φτιαχτεί από υφυπουργό κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου, πλην όμως η καθαρίστρια δεν εκτίμησε το έργο του ανδρός, μήτε διέκρινε την προοπτική για το κυβερνητικό έργο. Ήταν μία χαρτοπετσέτα πάνω στην οποία ο τολμηρός υφυπουργός ζωγράφισε ένα σπιτάκι και δύο παιδιά κάτω από χαμογελαστό ήλιο. Κρίμα. Ο Βενιζέλος είναι ικανός να πάρει τη χαρτοπετσέτα και να σου αναπτύξει ιδεολογική πλατφόρμα. Για την ακρίβεια είναι ικανός να στο κάνει και με τη λευκή επιφάνειά της. Όμως όλα αυτά είχαν αξία στο παλιό σύμπαν, πριν ο χρόνος αρχίσει να συστέλλεται μαζί με το ζωτικό μας χώρο. Εκεί ναι, ο Βενιζέλος ήταν ένα εντυπωσιακό είδος ανθρώπου που άνοιγε το στόμα και πέταγε βιβλιοδετημένες σελίδες. Τώρα είναι απλώς εκτεθειμένος, σε σύγχυση, ελεγχόμενος για ανεπάρκεια. Ακόμα και αν δεν είναι τίποτα από όλα αυτά, έτσι δείχνει.

Μόνο τις δύο τελευταίες μέρες η κυβέρνηση σκοντάφτει συνέχεια στο λαβύρινθο που η ίδια έφτιαξε. Εντάξει, θα πείτε ότι η γκάφα είναι η νόθα θυγατέρα της διακυβέρνησης. Αλλά εδώ δεν έχεις να κάνεις, απλώς, με γκάφες. Έχεις να στήσεις ολόκληρες εξισώσεις πάνω σε χαοτικές παραμέτρους. Κοινώς είναι ασφαλέστερο να παίζεις μπαρπούτι, παρά να κάνεις πολιτική ανάλυση. Ούτως ή άλλως και εκείνοι βρίσκονται με τα ζάρια στα χέρια. Προσέξτε το μικρό λούνα παρκ που στήθηκε γύρω από τις αποδείξεις. Πληροφορίες ζευγαρώνουν με φήμες, σε κυκλώνουν, φεύγουν και έρχονται, ενώ την ίδια στιγμή τεράστια φώτα σε στραβώνουν.

Ναι, από την Πρωτοχρονιά του 2012 θα πρέπει να δικαιολογείς στην κυβέρνηση τα πάντα. Θα ξεπλένεις ευρώ με βασιλόπιτες και πεταμένες αποδείξεις ή μικρά χατίρια περιπτεράδων. Το υπουργείο Οικονομικών παρουσίασε ένα πλαίσιο που θεωρητικά στέκει, αλλά στην πράξη καθίσταται γελοίο, διάτρητο, τοποθετημένο στις παρυφές της νομιμότητας. Είναι ζήτημα αν ξόδεψαν πάνω από δύο εργάσιμες (με κανονικό ωράριο) για το σχεδιασμό του. Όλοι γνωρίζουμε πως δεν ανακοινώθηκε για να υλοποιηθεί, αλλά για να ακουστεί. Αύριο ο Βενιζέλος μπορεί να ανακοινώσει υποχρεωτική δωρεά οργάνων ή αποστολή σκλάβων στις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές. Δεν είναι ανάγκη να τον πάρεις στα σοβαρά.

Το καθεστώς εφεδρείας επρόκειτο να συζητηθεί στο υπουργικό συμβούλιο της Πέμπτης. Αποσύρθηκε. Όμως το πρωί, στη σχετική ανακοίνωση του πρωθυπουργού, είδαμε ότι το θέμα θα αναπτυχθεί με εισηγήσεις από τους αρμοδίους υπουργούς. Συζητήθηκε προκειμένου να μη συζητηθεί. Θα εξεταστεί την Κυριακή. Ακόμα και κυβερνητικοί παράγοντες δηλώνουν ανεπισήμως ότι η εφεδρεία και οι απολύσεις βρίσκονται κάτω από μία πυραμίδα νομικών και άλλων προβλημάτων. Δεν τα γνώριζε η κυβέρνηση όταν ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο; Ασφαλώς. Τα διέκρινε ο αντιπρόεδρος όταν έκανε τις σχετικές ανακοινώσεις; Ναι, αλλά έκανε πως δεν έβλεπε.

Τι μας δείχνουν όλα αυτά; Μα το προφανές! Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση δεν διακατέχεται από πανικό, τα αντανακλαστικά της είναι πλήρως ασυνάρτητα. Κλωτσάει ανεξέλεγκτα, βγάζει κραυγές, γουρλώνει τα μάτια. Σε λίγο θα βάλει τα κλάματα.