"Εγώ θα συνεχίσω τον ίδιο δρόμο" δήλωσε απερίφραστα ο Γ. Παπανδρέου στο διάγγελμά του. Σήμερα θα σχηματίσει νέα κυβέρνηση και αύριο θα ζητήσει από τη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης, ανακοίνωσε. Ωδινεν όρος και έτεκε μυν - πολύς θόρυβος για το τίποτα δηλαδή. Ενας ασήμαντος ανασχηματισμός που δεν συμπεριλαμβάνει κανενός είδους αλλαγή πολιτικής. Από πλευράς επικοινωνιακής, σίγουρα ο χειρισμός ήταν εντυπωσιακός. Από πλευράς ουσίας πολιτικής, το απόλυτο μηδέν.

Ο πρωθυπουργός προσπάθησε να ρίξει την ευθύνη της δήθεν αποτυχίας σχηματισμού "οικουμενικής" στήριξης κυβέρνησης στη ΝΔ. Κατανοητή η ανάγκη του Γ. Παπανδρέου να βρει κάποιο πρόσχημα, αλλά φυσικά φαιδρή.

Από τη ΝΔ "τέθηκαν δημοσίως όροι που δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί" είπε στο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός. Οι όροι όμως που έθεσε ο Αντώνης Σαμαράς ήταν τρεις: πρώτον, να μην είναι πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Δεύτερον, η οικουμενική κυβέρνηση να έχει μοναδικό καθήκον την επαναδιαπραγμάτευση του νέου Μνημονίου. Τρίτον, μόλις ολοκληρώσει την επαναδιαπραγμάτευση (λογικά σε δύο - τρεις μήνες) να λήξει η θητεία της και να προκηρυχθούν εκλογές.

Ποιοι είναι επομένως οι όροι που δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί; Δεν θέλει επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου ο πρωθυπουργός ή δεν θέλει να αφήσει το αξίωμά του; Μα τότε ζητάει συνενόχους στην πολιτική του, δεν επιζητεί ευρύτερη συνεννόηση. Ψάχνει για πολιτικούς ηγέτες τόσο ανόητους ώστε να δεχθούν να μοιραστούν την ευθύνη για τα Μνημόνια που συνομολογεί αποκλειστικά ο ίδιος με την ΕΕ και το ΔΝΤ! Προφανώς κανένας σοβαρός ηγέτης κόμματος δεν είναι διατεθειμένος να παίξει τέτοιο ρόλο, οπότε η προσπάθεια αυτή ήταν εξαρχής καταδικασμένη σε αποτυχία.

Του Γιώργου Δελαστίκ

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22792&subid=2&pubid=63151136