Ο Εύμαιος, δούλος ο ίδιος, λέει στην Οδύσσεια πως «ο Δίας αφαιρεί τη μισή αρετή απ’ το δούλο». Αυτό σημαίνει πως οι ίδιοι οι δούλοι, πίστευαν - τους έμαθαν να πιστεύουν- πως είναι ηλίθιοι και ανίκανοι, γι αυτό τους αξίζει να είναι δούλοι.

Ο Ξενοφών στον «Οικονομικό» του, δια στόματος Σωκράτη, γράφει : «Οι άνθρωποι που επιδίδονται σε χειρονακτικές εργασίες(εννοώντας κάθε μορφή αμειβόμενης εργασίας) δεν πρέπει να αναλαμβάνουν ποτέ πολιτικά αξιώματα και αυτό είναι φυσικό, διότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν μπορούν να αποφύγουν τη σωματική φθορά, και είναι πράγματι δύσκολο να μην υποστεί η ψυχή και το πνεύμα τις συνέπειες αυτές.»

Ο Απόστολος Παύλος σε επιστολή του προς τους Ρωμαίους γράφει: “Να ευλογείτε τους διώκτες σας και να υποτάσσεσθε στην εξουσία διότι όλες οι εξουσίες είναι αποτέλεσμα θεϊκής βούλησης και η αντίσταση κατά της εξουσίας είναι αμαρτία και “μην ψάχνετε αδερφοί μου μάταια τη δικαιοσύνη σε τούτον τον κόσμο, η δικαιοσύνη υπάρχει μόνο μέσα στην πίστη”. 

Σε άλλη επιστολή του προς τον Τιμόθεο τον προτρέπει να πείσει τους πιστούς δούλους να καταλάβουν πως “ όσοι δούλοι έχουν αφεντικό άπιστο να του φέρονται με σεβασμό και τιμή, όσοι δε έχουν αφεντικό Χριστιανό να δουλεύουν περισσότερο”.

Στη σύγχρονη Ελλάδα, τα ΜΜΕ, οι μεσάζοντες-εκπρόσωποι του νέου Θεού του Χρήματος, προσπαθούν να μας πείσουν-φαίνεται πως τα καταφέρνουν- για όλα τα παραπάνω, πως δηλαδή: “εμείς ο λαός είμαστε ανίκανοι, τεμπέληδες και διεφθαρμένοι, πως εμείς τα φάγαμε και πως εν κατακλείδι, εμείς είμαστε η μοναδική αιτία της αθλιότητάς μας”.

Τις μέρες αυτές μίλησα με τρεις δημοσίους υπαλλήλους, και οι τρεις τους έχουν πειστεί πως έχουμε πολλούς δημοσίους υπαλλήλους και πως αυτό είναι η κύρια αιτία της χρεοκοπίας μας, που σημαίνει πως εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια, δεν άλλαξε ουσιαστικά τίποτα. Οσο θα υπάρχουν δουλικά μυαλά καμιά οικονομική και πολιτική εξουσία δεν έχει λόγο να αλλάξει ρότα. Το σύστημα, που παράγει και αναπαράγει την αθλιότητα δεν το αμφισβητούν ούτε οι δήθεν αγανακτισμένοι. Οι συνθήκες είναι ώριμες, ώστε οι νέο-αλχημιστές του συστήματος να τα αλλάξουν όλα, δηλαδή τα πρόσωπα, και να βάλουν καινούργια για να παραμείνουν εντέλει τα πράγματα όπως ήταν πριν. Οι δούλοι δεν ζητούν περισσότερα.