Του Παναγιώτη Παναγιώτου

Όλα δείχνουν ότι η "συνταγή" έχει πρόβλημα, πέρα από τις "δικές μας αδυναμίες", στην εφαρμογή της. Βυθίζει τη χώρα σε μια συνεχώς μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη κάθε φορά ύφεση, που με τη σειρά της "τινάζει στον αέρα" όλους τους στόχους του προϋπολογισμού, ζητώντας "κι άλλα μέτρα", που με τη σειρά τους διευρύνουν την ύφεση κ.ο.κ.

Ξεκίνησαν οι προβλέψεις για ύφεση το 2011 κάτω του 3% και συνεχώς αναθεωρούνται προς τα πάνω. Την Παρασκευή ο Βενιζέλος δήλωσε ότι μπορεί να ξεπεράσει και το 4,5%, ενώ πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι πρέπει να την υπολογίζουμε στο 5% συν...

Με δυο λόγια, "τρώμε τις σάρκες μας", καθώς η ανεξέλεγκτη ύφεση απορρυθμίζει όλους τους στόχους των εσόδων, των δαπανών, του περιορισμού του ελλείμματος κ.ο.κ. Ενώ αυξάνει τη δυσκολία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων των πολιτών και διευρύνει την ανεργία.

Για παράδειγμα, τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων εμφανίζουν απόκλιση στα έσοδα, της τάξης του 5%, λόγω ανεργίας και διοικητικής δυσλειτουργίας των υπηρεσιών, που σημαίνει νέα ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό γύρω στο 1,5 δισ.! Με δυο λόγια, ό,τι μαζεύεις από τη μια μεριά με επώδυνα μέτρα, τα χάνεις από την άλλη, λόγω ύφεσης...

Ετσι, οι ελπίδες ότι τα μέτρα του Μνημονίου θα μπορούσαν κάποια στιγμή να βγάλουν τη χώρα από την κρίση έχουν γίνει πολύ χλωμές. Πληρώνουμε τη λάθος συνταγή. Αντί εξαρχής να μειώσουμε δραστικά τη δημόσια σπατάλη, να κόψουμε με το μαχαίρι τη συσσώρευση χρεών των δημόσιων οργανισμών και να ρίξουμε όλο το βάρος, με οργάνωση και σοβαρότητα, στην πάταξη της φοροδιαφυγής, τα "βάλαμε" με τους μισθούς και τις συντάξεις των 1.000 ευρώ και την υπερφορολόγηση των ήδη φορολογούμενων πολιτών, γιατί οι "άλλοι" εξακολουθούν να φοροαποφεύγουν σε μεγάλο βαθμό...

Τα τραγελαφικά που γίνονται με την αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 23% στην εστίαση, που τη μία αποκηρύσσεται από κυβερνητικά στελέχη, μετά επιβάλλεται και πριν εφαρμοστεί αρχίζει να "παγώνει", είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της "αυτοκαταστροφικής μανίας" που κυριαρχεί στο φορολογικό μας σύστημα, το οποίο λειτουργεί μόνο με "έκτακτες εισφορές", αλλάζει από μήνα σε μήνα και είναι "παράλογο" και "ανόητο". Δεν "φταίνε" μόνο οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί. Φταίει η συνολική "ποιότητα" του φορολογικού συστήματος. Εδώ που φτάσαμε, χρειάζονται σοβαρές διορθώσεις και αναθεωρήσεις. Ο "εκτροχιασμός" δεν αντιμετωπίζεται με περαιτέρω λιτότητα. Χρειάζονται "χαλάρωση" και ευρύτερος χρόνος. Αλλιώς θα "πνιγούμε". Με δυο λόγια, να συνεχίσουμε να μειώνουμε τα ελλείμματα αλλά με πιο "έξυπνους", στοχευμένους και αποτελεσματικούς τρόπους.


ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22791&subid=2&pubid=63327079