Διαβάζοντας την είδηση στις κυριακάτικες εφημερίδες, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ότι, επιτέλους, κάποιοι άρχισαν να καταλαβαίνουν πως δεν γίνεται να μειώνονται συνεχώς τα εισοδήματα, να μεγαλώνουν οι δαπάνες των ελληνικών νοικοκυριών και να υπάρχει και η απαίτηση να εκπληρώνουν και τις υποχρεώσεις που κάτω από άλλη οικονομική πραγματικότητα -γενική και ατομική- είχαν δημιουργήσει. Αυτή η εντύπωση μου δημιουργήθηκε από τα ρεπορτάζ που έλεγαν ότι προωθούνται ρυθμίσεις για στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια - μέχρι και σε μειώσεις επιτοκίων ή και κεφαλαίου αναφέρονταν.
Στις μέρες μας, όμως, καλό είναι να μη βιάζεται κανείς να βγάζει συμπεράσματα. Κι όπως φαίνεται, η συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι σχεδιασμοί προβλέπουν για φέτος διευκολύνσεις μόνο για επιχειρήσεις και για τα νοικοκυριά από του χρόνου και μετά. Αρα δικαιολογούμαι να θεωρώ ότι κάποιοι εξακολουθούν να ζουν στον κόσμο τους και δεν αντιλαμβάνονται ότι τα περιθώρια αντοχής των περισσοτέρων -ακόμη και από τη μεσαία εισοδηματική τάξη- έχουν εξαντληθεί.
Θα ήταν ευτύχημα μια τέτοια ρύθμιση, η οποία θα περιελάμβανε όχι μόνο τους δανειολήπτες που αδυνατούν να εκπληρώσουν τα δάνειά τους, αλλά κι εκείνους που θα περιέλθουν στην ίδια θέση όσο οι περικοπές αποδοχών και τα έξοδα αυξάνονται. Αλλά όχι του χρόνου. Κανονικά το μέτρο θα έπρεπε να είχε ληφθεί χθες. Πριν από έναν ή ενάμιση χρόνο. Τότε που είχε φανεί πια ότι το πρόβλημα δεν θα ήταν διάρκειας ενός, δύο ή τριών χρόνων, και ότι μπαίναμε σε ύφεση και λιτότητα διαρκείας. Oσοι σχεδίαζαν πώς ν' αυξήσουν τα δημόσια έσοδα, όφειλαν να είχαν προνοήσει και για την «αγελάδα».
Το λέει και η παροιμία. Για να μπορείς να την αρμέγεις, την κρατάς ζωντανή, δεν τη σφάζεις. Αλλά ούτε και γι' αυτό δεν φρόντισαν οι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των οικονομικών μας. Οπως δεν φρόντισαν και να κατανείμουν σωστά τα βάρη, να εφαρμόσουν τα μέτρα που είχαν δεσμευτεί να πάρουν, να μαζέψουν λίγους φόρους παραπάνω, με δυο λόγια ν' αντιμετωπίσουν την κρίση σοβαρότερα, αποτελεσματικότερα και μεθοδικότερα απ' όσο το έχουν κάνει έως τώρα. Και κυρίως έγκαιρα.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22790&subid=2&pubid=63622737
Στις μέρες μας, όμως, καλό είναι να μη βιάζεται κανείς να βγάζει συμπεράσματα. Κι όπως φαίνεται, η συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι σχεδιασμοί προβλέπουν για φέτος διευκολύνσεις μόνο για επιχειρήσεις και για τα νοικοκυριά από του χρόνου και μετά. Αρα δικαιολογούμαι να θεωρώ ότι κάποιοι εξακολουθούν να ζουν στον κόσμο τους και δεν αντιλαμβάνονται ότι τα περιθώρια αντοχής των περισσοτέρων -ακόμη και από τη μεσαία εισοδηματική τάξη- έχουν εξαντληθεί.
Θα ήταν ευτύχημα μια τέτοια ρύθμιση, η οποία θα περιελάμβανε όχι μόνο τους δανειολήπτες που αδυνατούν να εκπληρώσουν τα δάνειά τους, αλλά κι εκείνους που θα περιέλθουν στην ίδια θέση όσο οι περικοπές αποδοχών και τα έξοδα αυξάνονται. Αλλά όχι του χρόνου. Κανονικά το μέτρο θα έπρεπε να είχε ληφθεί χθες. Πριν από έναν ή ενάμιση χρόνο. Τότε που είχε φανεί πια ότι το πρόβλημα δεν θα ήταν διάρκειας ενός, δύο ή τριών χρόνων, και ότι μπαίναμε σε ύφεση και λιτότητα διαρκείας. Oσοι σχεδίαζαν πώς ν' αυξήσουν τα δημόσια έσοδα, όφειλαν να είχαν προνοήσει και για την «αγελάδα».
Το λέει και η παροιμία. Για να μπορείς να την αρμέγεις, την κρατάς ζωντανή, δεν τη σφάζεις. Αλλά ούτε και γι' αυτό δεν φρόντισαν οι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των οικονομικών μας. Οπως δεν φρόντισαν και να κατανείμουν σωστά τα βάρη, να εφαρμόσουν τα μέτρα που είχαν δεσμευτεί να πάρουν, να μαζέψουν λίγους φόρους παραπάνω, με δυο λόγια ν' αντιμετωπίσουν την κρίση σοβαρότερα, αποτελεσματικότερα και μεθοδικότερα απ' όσο το έχουν κάνει έως τώρα. Και κυρίως έγκαιρα.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22790&subid=2&pubid=63622737
0 σχόλια