Διάβασα μετά μεγίστης προσοχής το μεταφρασμένο κείμενο από το λόγο της καγκελαρίου, στη γερμανική Βουλή, την ώρα που ο -ποιος είναι- ο κύριος Σόιμπλε επιδιδόταν στο να λύνει Sudoku στο iPadτου, ως άλλος Γ. Παπανδρέου. Ηταν εμφανές ότι η κ. Μέρκελ είχε -επιτέλους- αποφασίσει να κάνει εκείνο που έπρεπε να είχε κάνει… πριν από ένα χρόνο. Το «ποτέ δεν είναι αργά» δεν είναι από τα ρητά που εφαρμόζονται στην οικονομία.

Μέτρησα ταυτόχρονα τέσσερις αναφορές της για το «δύσκολο δρόμο που έχει χαραχθεί να βαδίσει η Ελλάδα με τα νέα μέτρα που έχουν επιβληθεί, ώστε να επανέλθει αυτοδύναμη στις αγορές, σε χρόνο όμως που κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα».

Λοιπόν, είτε η κ. Μέρκελ και οι συν αυτή «δεν έχουν ιδέα γιατί μιλούν» , όπως είπε ο Πολ Κρούγκμαν, είτε της είναι φρικτά ανυπόφορο -λόγω της γερμανικής ιδιοσυγκρασίας- να παραδεχθεί τα τραγικά λάθη που έγιναν σωρευτικά από το 2010 στην ελληνική οικονομία, κατά τις συμβουλές της Τρόικας και κατά τη γερμανική υπαγόρευση! Διότι «νέα μέτρα» με την έννοια ότι αυτά αποτελούν μία νέα μέθοδο αντιμετώπισης της κρίσης ή ότι είναι μια άλλη πρόταση για την ανασκευή της ύφεσης ή ότι είναι κάτι που αλλάζει την ως τώρα οικονομική τακτική που ακολουθείται ή ανατρέπει τα ήδη εφαρμοσμένα μέτρα, σίγουρα δεν είναι.

Τα «νέα μέτρα» που η γερμανική κυριαρχία επιμένει να εφαρμόσει και πάλι πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού είναι αυτά που εκτόξευσαν το χρέος, σε ένα χρόνο, κατά 60 δισεκατομμύρια, που έστειλαν στην ανεργία περί το εκατομμύριο εργαζομένους, που έκλεισαν τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που «στέγνωσαν» την αγορά, που ενδυνάμωσαν την ύφεση για πέμπτο χρόνο. Είναι τα μέτρα ενός ανταγωνισμού που εδράζεται σε λάθος συνταγή!

Μπορεί κάποιος λογικός άνθρωπος, όχι καγκελάριος, όχι Κρούγκμαν, όχι οικονομολόγος, να θεωρήσει ως νέα μέτρα τη συνέχιση της μετακύλισης των δυσβάσταχτων φόρων στα συνήθη φορολογικά υποζύγια που είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι εργαζόμενοι και άπαντες οι συνταξιούχοι; Είναι «νέο μέτρο» η εξαφάνιση της οικοδομικής δραστηριότητας, που αποτέλεσε από τη δεκαετία του ’50 ως σήμερα καίριο μοχλό ανάπτυξης;

Δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς το «κούρεμα» των ομολόγων, το νέο δάνειο, το χαμηλότερο επιτόκιο. Αλλά το όποιο όφελος ήθελε προκύψει θα το καταβροχθίσει η ύφεση την οποία η κ. Μέρκελ περιμένει… να ρυθμίσει η αγορά.

Ο λόγος του Α. Σαμαρά την Τρίτη το βράδυ στη Βουλή αν έπρεπε να μεταγλωττιστεί στην απλή ελληνική έλεγε: «Κάναμε τον αγιασμό με το δάνειο, τα επιτόκια, τη χρονική χαλάρωση, το “κούρεμα” αλλά είναι ανάγκη να πάρουμε και μία γάτα γιατί στα ταμεία του κράτους ποντικός να πέσει, θα σπάσει τη μύτη του». Η χαλάρωση της φορολογικής αρπαγής και μέτρα ανάπτυξης είναι ο μονόδρομος. Ολα τα άλλα θα μας οδηγήσουν τάχιστα στο εφιαλτικό χθες της πτώχευσης. Εκτός κι αν αυτό μας έλεγε ο κ. Σόιμπλε παίζοντας Sudoku.


ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=9402&title=%25CE%259C%25CE%25B1%25CF%2582%2520%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25AF%25CF%2581%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD%25E2%2580%25A6%2520%25CE%25BC%25CE%25AD%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1