Του Χρήστου Θεοχαράτου

Άρχισαν χθες το απόγευμα και ολοκληρώνονται σήμερα το μεσημέρι οι Προγραμματικές Δηλώσεις της κυβέρνησης του κ. Λ. Παπαδήμου - στηριγμένες, κυρίως, στα συμπεφωνημένα και, άρα, μικρού ορίζοντα.

Στην πράξη, λοιπόν, θα κριθούν από τις αλήθειες που θα περιέχουν, από την αισιοδοξία που θα εκπέμπουν και από την ταχύτητα και αποτελεσματικότητα της εφαρμογής τους – με μια και μόνο εξαίρεση:

Ποιες δεσμεύσεις θα αναλάβει η κυβέρνηση και τι ακριβώς θα πράξει προκειμένου να αναχαιτίσει την ανεργία, η οποία καλπάζει χωρίς έλεγχο.

Η στήλη δεν τρέφει αυταπάτες ότι μια κυβέρνηση ελαχίστων μηνών μπορεί, όση διάθεση και να έχει, να κινητοποιήσει την ακινητοποιημένη πραγματική οικονομία. Αλλωστε, όσα «κατόρθωσε» η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου μέσα σε δύο μόνο χρόνια, θα χρειαστούν περισσότερα και από τετραπλάσια για να ξαναφέρουν την απασχόληση στα επίπεδα του 2009.
Γι’ αυτό και γίνεται λόγος μόνο για «αναχαίτιση». Και αυτή μπορεί να επιτευχθεί αν αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τη δέουσα σοβαρότητα. Αν δείξει στις υπάρχουσες επιχειρήσεις μια ρεαλιστική προοπτική.

Το κύριο βάρος του προβλήματος της ανεργίας πέφτει στις πλάτες των κομμάτων τα οποία στις ερχόμενες εκλογές θα ζητήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού. Και έχουν όλα υποχρέωση από τώρα, να εκπονήσουν τα προγράμματά τους για ενίσχυση του παραγωγικού ιστού της χώρας - αντί να κατατρίβονται με τις εσωκομματικές τους ισορροπίες ή με τα ζητήματα διαδοχής.

Διότι, αν για μια ακόμη φορά, εκείνους που θα στείλει ο λαός με την ψήφο του στην κυβέρνηση, φτάσουν στα υπουργεία χωρίς Σχέδιο λεπτομερώς δουλεμένο και χωρίς ρεαλιστικό πρόγραμμα -δεδομένων των περιστάσεων- θα ισοδυναμεί με προδοσία της λαϊκής εντολής.

Και χρειάζονται διεξοδικά σχέδια και προγράμματα παντού. Για τη Γεωργία, την Κτηνοτροφία, την Αλιεία και όλους τους κλάδους της πρωτογενούς παραγωγής. Για τον ορυκτό πλούτο (στεριανό και υποθαλάσσιο), για τα ενεργειακά, για τα δίκτυα. Για τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Για το εμπόριο και ειδικά για το εξαγωγικό. Για την ακτοπλοία. Για το σιδηρόδρομο. Για τις νέες τεχνολογίες. Για την έρευνα. Για το κοινωνικό κράτος.

Για την ανέγερση του κατεδαφισμένου εργασιακού οικοδομήματος. Για μια Δημόσια Διοίκηση ολιγομελή και καλά αμειβόμενη. Για ένα νέο και υγιές ξεκίνημα.

Αυτή είναι η δημοκρατική λύση για τα κόμματα. Η μια και μοναδική. Αυτή που υπηρετεί το λαό και τη χώρα. Η άλλη είναι να γίνουν τα κόμματα και τα στελέχη τους υπηρέτες των Αγορών και αντζέντηδες των αγορών – έχοντας από κοινού με τις αγορές απέναντί τους τον εχθρό-λαό.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήρθε και θα φύγει – είτε το θέλουν οι ξένοι και εγχώριοι φίλοι της, είτε όχι.
Το πρόβλημα είναι τα κόμματα. Τα οποία, χωρίς σχέδιακαι προβλήματα, όταν κέρδιζαν, ορμούσαν στην εξουσία ως κοινοί λαφυραγωγοί αδιαφορώντας για την κοινωνία και τη χώρα. Αν επανέλθουν και πάλι ως λαφυραγωγοί, θα είναι και η τελευταία τους. Ας το συνειδητοποιήσουν.

ΠΗΓΗ: ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=51398