.png "English"){kind=small}
Η κατάρτιση των εκλογικών ψηφοδελτίων
πάντοτε δημιουργεί μια κατάσταση περιρρέουσας μουρμούρας συγκρουσιακών
αντιδράσεων, ακόμα και οργής. Στην τωρινή έκρυθμη εποχή των απαξιωμένων
πολιτικών, της θεσμικής αμφισβήτησης, της αναζήτησης της Νέας Μεταπολίτευσης
κι ενός νέου πολιτικοοικονομικού και κοινωνικού εθνικού μοντέλου, οι απαιτήσεις
από τις υποψηφιότητες είναι ακόμα μεγαλύτερες και η κριτική στάση των πολιτών
ακόμα πιο έντονη.
Ο πήχης όμως τίθεται από όλους μας, καμιά φορά, πολύ
παραπάνω από εκεί που η πραγματικότητα μπορεί τελικά να τον τοποθετήσει
και ταυτόχρονα δείχνουμε να λησμονούμε ότι η επιλογή και η επιβράβευση η μη,
νοοτροπιών, συμπεριφορών, πολιτικών κινήσεων και ικανοτήτων ανήκει στον
ψηφοφόρο που όσο εύκολα αφορίζει καταστάσεις και πρόσωπα, εξίσου με την ίδια
άνεση στηρίζει άτομα και επιλογές που συντηρούν τη σαθρότητα που διαρκώς
στηλιτεύει.
Το αυτοδίκαιο της συμμετοχής των βουλευτών
στην εκλογική μάχη, μπορεί να κάνει κάποιους να δυστροπούν, κρίνοντας την
πορεία τους ως ελλιπή ή παθητική, την παρεμβατικότητα τους ανεπαρκή, την
παραγωγή έργου περιορισμένο. Η αποτίμηση όμως της εθνικής και κομματικής
συνεισφοράς δεν μπορεί παρά να γίνει από το ακροατήριο στο οποίο
απευθύνεται, ακόμα κι αν συχνά καταλήγουν να επιβραβεύονται για ρουσφετολογικούς
ή τοπικιστικούς λόγους και εμφανώς ανεπαρκείς βουλευτές.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τη συμμετοχή ανθρώπων
που θεωρούνται του κοντινού περιβάλλοντος κάθε αρχηγού. Με τη λογική ότι
κάθε άτομο εμπιστεύεται, επικοινωνεί, συνεργάζεται καλύτερα με όσους
έχει δομήσει μια ισχυρή προσωπική και κυρίως πολιτική σχέση η ύπαρξη στα
ψηφοδέλτια κι ενός αριθμού τέτοιων ατόμων είναι αναμενόμενη. Αν κατορθώσουν να
εκμεταλλευτούν αυτή την προνομιακή πολιτική ευκαιρία θα αποδειχτεί από
την εν γένει παρουσία τους, την ποιότητα του λόγου και των πράξεων τους, την
αγωνιστικότητα και την ένδειξη παραταξιακής συνείδησης χωρίς έπαρση και
ηγεμονικές μικροπρέπειες.
Αντιδράσεις υπάρχουν πάντα και για το ρόλο των γόνων
πολιτικών οικογενειών και των συγγενικών τους προσώπων, συχνά αποκύημα
εσωκομματικών ισορροπιών και ενισχυμένης επιρροής σε μια τοπική κοινωνία. Είναι
γεγονός ότι μερικές φορές οι ευκαιρίες που δίνονται σε κάποιους εξ’ αυτών δεν
γίνεται με κριτήριο την προσωπική πορεία και την ανάδειξη των ιδιαίτερων
ικανοτήτων τους. Δεν αποτελεί όμως ευθύνη των πολιτών η συντήρηση τους στο
πολιτικό σύστημα για καθαρά ρουσφετολογικούς λόγους;
Όσο για τους αστέρες της δημόσιας ζωής που
περιφέρουν την «αστραφτερή» τους εικόνα από ένα συγκεκριμένο χώρο, ως πειστήριο
καθαρότητας, συνέπειας και αξιοσύνης, φυσικά και δεν αρκεί ένα πειραγμένο photoshop για να αποδειχτεί η δυνατότητα διαχείρισης ή η
ιδεολογική πληρότητα. Η μετατροπή όμως ενός... στατικού πίνακα σε δυναμική
αίσθηση προκύπτει από τη δική μας εξιδανίκευση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών.
Βρισκόμαστε όντως στο τέλος μιας εποχής με ότι
αυτό συνεπάγεται και για το ρόλο του πολιτικού αλλά κυρίως για την ιεράρχηση
των στοιχείων που θα θεωρούνται προαπαιτούμενο για να μπορεί κάποιος να
θωρηθεί εκπρόσωπος της κοινωνίας. Αυτή η μετάβαση δεν θα είναι εύκολη ούτε
απότομη. Η υπέρβαση δομών και διαδικασιών που συντηρούν ένα ξεπερασμένο
σκεπτικό θα είναι σταδιακή αλλά ουσιαστική. Η αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα
με όρους πρακτικούς αλλά κι επιστημονικούς δεν μπορεί παρά να αποτελεί το τέρμα
μιας επίπονης διαδρομής.
Ακόμα όμως και σήμερα η ποικιλότητα των
συμμετεχόντων στα ψηφοδέλτια, δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες που
επιθυμούν να προτάξουν αυτά τα χαρακτηριστικά (της αυτοδημιούργητης πορείας,
της ανεξάρτητης σκέψης, της αποτελεσματικής συμμετοχής, της αδιάλειπτης
κοινωνικής επαφής) να επιλέξουν υποψηφίους που τα πληρούν ακόμα κι αν δεν
βλέπουν τόσο έντονα τα φώτα της δημοσιότητας, δεν προβάλλονται εσκεμμένα
από τους μηχανισμούς (κομματικούς, δημοσιογραφικούς), φαντάζουν άγνωστοι και
απρόσιτοι.
Σε αυτά τα ήσυχα και χαμηλόφωτα... μονοπάτια
μπορεί να κρύβονται και αναξιοποίητα μαργαριτάρια, που να αξίζουν όχι μόνο της
πρόσκαιρης προσοχής μας αλλά και της ολόθερμης στήριξης μας.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια