Οι κάλπες είναι «γκαστρωμένες». Και, παρότι οι εκλογές της 6ης Μαΐου δίνουν ως ένα μεγάλο βαθμό το στίγμα της επόμενης αναμέτρησης, ουδείς μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος τι θα κυοφορήσει η κάλπη τη 17η Ιουνίου.

Το κύριο ζητούμενο που μένει να επιβεβαιωθεί στις επικείμενες εκλογές είναι εάν έχει πράγματι σημάνει η «αρχή του τέλους» του πολιτικού συστήματος, έτσι όπως το γνώρισε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.

Ανεξαρτήτως ποιος θα είναι πρώτος ή δεύτερος και με τι ποσοστά, ποιος θα μείνει και ποιος θα φύγει από την επόμενη Βουλή, σίγουρο είναι ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει μπει σε τροχιά ραγδαίου μετασχηματισμού, και όταν, μετά από επίπονες διαδικασίες που το πιθανότερο θα πάρουν χρόνο, κατασταλάξει, τίποτα δεν θα θυμίζει την παλιά εικόνα του.

Οι πολιτικοί χώροι που θα παραμείνουν στη σκηνή πρέπει να ωριμάσουν και να «ενηλικιωθούν» ταχύτατα. Κάτι που αφορά τους πάντες. Από τη Δεξιά και την Κεντροδεξιά έως την Αριστερά και την Κεντροαριστερά. Από τα ονομαζόμενα κόμματα εξουσίας, που θα πρέπει πάντως να γνωρίζουν ότι ο λαός θα αποδοκιμάσει κάθε προσπάθεια «αναδόμησής» τους («περεστρόiκα») με παλιά, «συστημικά» υλικά, έως τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θεωρείται ανερχόμενη δύναμη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλει δεν θέλει, θα πρέπει να «ενηλικιωθεί». Να αποφασίσει εάν θα μετασχηματιστεί σε ένα κόμμα –έστω «ριζοσπαστικής»- διαχείρισης, σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, όπως λένε οι επικριτές του, ή θα παραμείνει ένας χώρος διαμαρτυρίας. Πάντως, η επιτυχία του «κύκλου Τσίπρα» να φέρει ένα κόμμα της Αριστεράς σε τόσο υψηλά ποσοστά στη μεταπολεμική περίοδο τον ισχυροποιεί και του ανοίγει το δρόμο για να πάρει τα ηνία του πολυτασικού πολιτικού σχηματισμού στα χέρια του, ώστε να τον μετατρέψει σε «κυβερνώσα Αριστερά».

Είτε έτσι είτε αλλιώς, η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς όποιο δρόμο θελήσει να πάρει θα είναι σχετικά μακρύς. Πολλοί λένε, ωστόσο, ότι θα ήταν καλύτερα να μείνει για κάποιο διάστημα στη θέση της ισχυρής αντιπολίτευσης. Οπως και να ’χει, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εκλογές, ολοένα και περισσότερο εντείνεται η πεποίθηση ότι το παλιό πεθαίνει και ότι κάτι νέο τείνει να γεννηθεί. Η «νέα Μεταπολίτευση», πάντως, πρέπει να γίνει με ταχύτατους ρυθμούς, διότι η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου.

ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://www.e-typos.com/Opinions.aspx?id=14152&title=%25CE%2597%2520%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B1%2520%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582%2520%25C2%25AB%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AF%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582%25C2%25BB