Η δημοσκόπηση της Public Issue που έγινε για λογαριασμό της εφημερίδας «Καθημερινή» και του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ επιβεβαιώνει σε γενικές γραμμές τα ευρήματα άλλων πρόσφατων δημοσκοπήσεων. Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε φάση δημοσκοπικής κατάρρευσης, η ΝΔ αποκτά άνετο εκλογικό προβάδισμα και προοπτική εξουσίας που μπορεί να μετατραπεί και σε αυτοδυναμία, τα κόμματα της Αριστεράς ευδοκιμούν και ο ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη διευρύνει την επιρροή του.


Οι βασικές επιλογές

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων δικαιώνουν τις βασικές επιλογές του προέδρου της ΝΔ κ. Σαμαρά. Πρώτον, ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είπε από την αρχή «όχι» στην πολιτική του μνημονίου, εκτιμώντας ότι η εφαρμογή της θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα έλυνε. Ο κ. Σαμαράς εξέφρασε τις αντιρρήσεις του στην πολιτική του μνημονίου προτού αποκτήσει την εικόνα του πολιτικά κυρίαρχου και πηγαίνοντας κόντρα στην ελληνική κοινή γνώμη, όπως είχε διαμορφωθεί από τα περισσότερα ΜΜΕ και την κυβερνητική επιχειρηματολογία την άνοιξη του 2010.

Είναι λογικό λοιπόν να επιβραβεύεται ο κ. Σαμαράς από τους συμπολίτες μας –σε μια περίοδο κατά την οποία έχει γίνει σε όλους φανερή η χρεοκοπία της πολιτικής του μνημονίου– και να ενισχύεται η θέση της ΝΔ.

Στρατηγική επιλογή του κ. Σαμαρά είναι και η άσκηση μιας αντιπολίτευσης που ξεφεύγει από τα γνώριμα κεντροδεξιά πρότυπα και δεν επιτρέπει στην Αριστερά να διεκδικεί το μονοπώλιο της κοινωνικής αντιπολίτευσης. Η ανάλυση της πολιτικής πραγματικότητας από την ηγεσία της ΝΔ αποδεικνύεται σωστή και σε αυτό το ζήτημα. Με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της Public Issue, το εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ είναι μόλις 22,5% και υποχωρεί σε όφελος των κομμάτων της Αριστεράς, που εμφανίζουν εντυπωσιακή εκλογική δυναμική. Το ΚΚΕ καταγράφει δυνάμεις της τάξης του 10,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εκτοξευτεί στο 9,5%, η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Κουβέλη εμφανίζεται ιδιαίτερα ενισχυμένη με 5%, ενώ ένα άλλο 5% μοιράζεται σε δυνάμεις της οικολογίας και της πασοκογενούς Αριστεράς.

Η ΝΔ έρχεται πρώτη στη δημοσκόπηση της Public Issue –που έχει χαρακτήρα εκτίμησης της εκλογικής επιρροής των πολιτικών κομμάτων– με 31,5%. Η ίδια δημοσκόπηση καταγράφει εντυπωσιακό ποσοστό αποχής 34%.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η επιλογή του κ. Σαμαρά να μην αφήσει το μονοπώλιο της κοινωνικής αντιπολίτευσης στην Αριστερά προστάτεψε τη ΝΔ από την κρίση του δικομματισμού και της έδωσε ένα εντυπωσιακό εκλογικό προβάδισμα, της τάξης των 9 μονάδων, που τη μετατρέπει σε ρυθμιστή των μελλοντικών εξελίξεων. Παρά την πρωτότυπη και ριψοκίνδυνη στρατηγική της ηγεσίας της ΝΔ, η Αριστερά έχει την πολιτική δυναμική με το μέρος της και τα κόμματα που κινούνται σε αυτόν το χώρο εμφανίζονται με αθροιστικά ποσοστά της τάξης του 30%, ενώ έχουν εντυπωσιακή επιρροή και μεταξύ των πολιτών που απέχουν από τις δημοσκοπήσεις και κρατάνε αποστάσεις ασφαλείας από το πολιτικό σύστημα.


Δύο δυσκολίες

Τα πολιτικά οφέλη της ΝΔ ξεπερνούν και τις πιο αισιόδοξες προγνώσεις του επιτελείου της Συγγρού. Η κρίση λειτουργεί ως καταλύτης των εξελίξεων, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούνται πολιτικές ανατροπές σε χρόνο ρεκόρ. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, που ξεκίνησε πανίσχυρη την τετραετία πριν από δύο ακριβώς χρόνια, είναι πλέον σκιά του εαυτού της. Αδυνατεί να διαχειριστεί την κρίση, αδυνατεί να προωθήσει την πολιτική του μνημονίου, που αποτέλεσε τη βασική της επιλογή, χάνει την εμπιστοσύνη της εκλογικής και κοινωνικής βάσης του ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζει μια πτώση χωρίς δημοσκοπικό και εκλογικό πάτο. Όσο για τον πρωθυπουργό κ. Παπανδρέου, δίνει την εντύπωση πολιτικού ηγέτη που αναζητά, όπως ο προκάτοχός του, μια εκλογική έξοδο κινδύνου.

Η πιο μεγάλη δυσκολία της ΝΔ έχει σχέση με την επεξεργασία ενός αξιόπιστου και ολοκληρωμένου κυβερνητικού προγράμματος. Ο κ. Σαμαράς κάνει ενδιαφέρουσες προτάσεις για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας μέσω της μείωσης της φορολογίας, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης των ασφαλιστικών βαρών, ακόμα και για την τόνωση της εσωτερικής ζήτησης με μικρές αυξήσεις στο εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων, που δέχτηκε τα σκληρά χτυπήματα του μνημονίου. Το κενό στην επιχειρηματολογία της ΝΔ εντοπίζεται στη δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών, που κρίνεται απ’ όλους αναγκαία για να ανασάνει φορολογικά ο παραγωγικός ιδιωτικός τομέας και να επιτευχθεί η σταθεροποίηση και στη συνέχεια η ανάκαμψη της οικονομίας.

Στη Συγγρού φαίνεται ότι έχει επικρατήσει μια λογική ικανοποίησης της συνδικαλιστικής πτέρυγας της ΝΔ, με αποτέλεσμα οι παρεμβάσεις της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης σε ζητήματα όπως είναι η μείωση των δημοσίων δαπανών και ο περιορισμός των εισοδηματικών, ασφαλιστικών «ρετιρέ» του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ να είναι επικοινωνιακά και πολιτικά αδιάφορες. Η επιτάχυνση όμως των εξελίξεων μπορεί να περιορίσει τις ελλείψεις στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ, εφόσον η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα αρχίσει να εφαρμόζει εντός του Νοεμβρίου το ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου και ένα νέο ασφαλιστικό καθεστώς, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το εφάπαξ και τις επικουρικές συντάξεις. Σε απλά ελληνικά, ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του θα εφαρμόσουν τις περικοπές που δεν θέλουν να σκέφτονται στη Συγγρού, με αποτέλεσμα να τις χρεωθεί πολιτικά, εκλογικά το ΠΑΣΟΚ.

Σημαντική είναι η δυσκολία που αντιμετωπίζει η ΝΔ στη συνεννόησή της με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ και σε μικρότερο βαθμό ο πρόεδρος της Γαλλίας κ. Σαρκοζί αντιμετωπίζουν τις οικονομικές προτάσεις της ΝΔ ως πρόχειρες και λαϊκίστικες. Και αυτή η δυσκολία όμως, αν και σημαντική, δεν δείχνει πλέον ανυπέρβλητη. Ο πολιτικός χάρτης της Ε.Ε. αλλάζει με γρήγορο ρυθμό. Μια κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να βρει μεγαλύτερη κατανόηση στο Βερολίνο, εάν εν τω μεταξύ επικρατήσει η συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, στο Παρίσι, όπου ενισχύουν συνεχώς τις θέσεις τους οι Σοσιαλιστές –που τάσσονται κατά της περιοριστικής πολιτικής– και στη Μαδρίτη, όπου ο εκλογικός θρίαμβος της κεντροδεξιάς μοιάζει αναπόφευκτος. Η αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων στην Ε.Ε. ίσως προσφέρει ευκαιρίες σε μια μελλοντική κυβέρνηση στην οποία θα πρωταγωνιστεί η ΝΔ να συνεννοηθεί καλύτερα με τους πιστωτές του ελληνικού Δημοσίου.

Αρνητική δυναμική

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον κ. Σαμαρά και τη ΝΔ είναι η αρνητική κοινωνική δυναμική που εκδηλώνεται. Από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων προκύπτει η απαξίωση του πολιτικού συστήματος στην αντίληψη των περισσότερων πολιτών. Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι, δεν θα έχει περίοδο χάριτος και θα δυσκολευτεί πολύ να πάρει δύσκολες αποφάσεις για τους μη προνομιούχους συμπολίτες μας ύστερα από την εφαρμογή μιας πολιτικής που έχει χαρακτηριστικά «θυσιών χωρίς ελπίδα».

Τον κ. Σαμαρά και τους συνεργάτες του θα πρέπει να τους προβληματίσει και η σταθερή άνοδος της Αριστεράς, η οποία αξιοποιεί τις ευκαιρίες που δημιουργεί η ΝΔ με τη σκληρή αντιπολιτευτική της γραμμή, όχι βέβαια για να επιδιώξει στο μέλλον συνεννόηση μαζί της, αλλά για να ανεβάσει τους τόνους απέναντι σε μια «δεξιά» κυβέρνηση με κυρίαρχο ρόλο για τη ΝΔ. Η ελληνική Αριστερά διευκολύνεται στις κινήσεις της όταν το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που έχει τραφεί με τις εκλογικές της σάρκες, βρίσκεται σε μειονεκτική θέση και ο βασικός αντίπαλος είναι η ΝΔ. Εάν κρίνουμε από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, οι δυνάμεις της κεντροδεξιάς και της δεξιάς αθροίζουν ένα ποσοστό της τάξης του 42%-43%, ενώ οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς και της Αριστεράς ένα ποσοστό της τάξης του 57%-58%. Είναι γνωστό βέβαια ότι η κεντροδεξιά πολυκατοικία δεν υπάρχει πλέον ως πολιτική έννοια, ενώ τα κόμματα της Αριστεράς βρίσκονται σε μια κατάσταση διαρκούς εμφυλίου. Ανεξάρτητα πάντως από τα εσωτερικά των δύο παραταξιακών χώρων, έχει σημασία η σύγκριση του αθροίσματος των δυνάμεών τους, γιατί μας δείχνει προς ποια κατεύθυνση εκδηλώνεται η κοινωνική και πολιτική δυναμική. Σε αυτή τη φάση, λοιπόν, έχουμε μεγάλο δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΠΑΣΟΚ, με ενίσχυση της αριστερής δυναμικής. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι το «γαλάζιο» επιτελείο έχει εξαιρετικά σύνθετα προβλήματα να αντιμετωπίσει. Πρόκειται όμως, για πρώτη φορά ύστερα από μερικά εξαιρετικά δύσκολα χρόνια, για προβλήματα που έχουν σχέση με τη διαχείριση της επιτυχίας και όχι της αποτυχίας.


ΠΗΓΗ: FREE SUNDAY
http://www.citypress.gr/freesunday/index.html?action=article&article=1998