Του Γιώργου Μαντέλα
Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά; Κατ’ αρχάς, δεν συνιστά σε καμία περίπτωση «λύση» στο πρόβλημα χρέους που αντιμετωπίζουμε το γεγονός ότι υποχρεωνόμαστε σε «κούρεμά» του. Αν ήταν «λύση», τότε όλοι θα την... προτιμούσαν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται περί καταδίκης ή, αλλιώς, περί ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Κι όσο μεγαλώνει το haircut τόσο μακραίνει το διάστημα της επιτροπείας, ομηρίας ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τη, της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη ή όποιον άλλον τέλος πάντων είναι διαθέσιμος να μας δώσει τα υπερπολύτιμα ευρώ. Με το αζημίωτο, πάντα. Ολα τα υπόλοιπα είναι απλά «καλολογικά στοιχεία», για να κάνουν πιο εύπεπτο το «φάρμακο».
Αυτά για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να μη καταλήξουμε στο άλλο άκρο, σαν κάποιους υπουργούς της κυβέρνησης που έφτασαν στο σημείο να λένε το αφοριστικό «να τελειώνουμε». Ναι, αλλά να τελειώνουμε από τι; Ας τους πει κάποιος -και κατά προτίμηση ο πρωθυπουργός- ότι «μόλις ξεκινάμε». Αρχής γενομένης από τη διαπραγμάτευση, την οποία δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε με κατεβασμένα χέρια. Κι ας γίνει απ’ όλους συνείδηση ότι η πορεία θα είναι δύσκολη, δύσβατη και κυρίως άγνωστη ως προς την κατάληξή της. Γιατί στον μαραθώνιο που μόλις τώρα ξεκινάει, είναι άγνωστο στο τέλος πόσοι θα αντέξουν και θα τερματίσουν.
Και είναι τουλάχιστον ειρωνικό να θέλουν να εγκαταλείψουν πρώτοι κάποιοι απ’ αυτούς που μας οδήγησαν στην αφετηρία. Είτε αυτοί είναι πρώην είτε νυν. Είναι ειρωνικό επίσης να ζητούν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος από την ηγεσία τους να πάει σε εκλογές, για να αποσείσουν από πάνω τους το βάρος του σκληρού αγώνα που ξεκινάει. Να κάνουν δηλαδή ό,τι ακριβώς κατηγορούσαν τους προηγούμενους ότι έκαναν. Οταν μάλιστα είναι τοις πάσι γνωστό ότι πρόωρες εκλογές θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές για το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Την ώρα μάλιστα που, όπως προκύπτει από όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, το μήνυμα της κοινής γνώμης προς την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα είναι σαφές και ξεκάθαρο: Οχι σε πρόωρες κάλπες.
Κι όταν μάλιστα η ίδια κοινή γνώμη, εκπλήσσοντας τους πάντες και πρώτα απ’ όλους αυτούς που υποτίθεται ότι μιλούν εξ ονόματός της, τους «άδειασε», σπεύδοντας στη συντριπτική της πλειονότητα να πληρώσει την πρώτη δόση της νέας έκτακτης εισφοράς, που έγινε μόνιμη. Στέλνοντας ένα πραγματικά ξεκάθαρο μήνυμα: Εμείς θέλουμε να σωθούμε και ξαναβάζουμε το χέρι στην τσέπη για να δώσουμε ό,τι μπορούμε. Εσείς μπορείτε να μας σώσετε; Και κυρίως το θέλετε ή σκέφτεστε από τώρα πώς θα φύγετε;
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_12/10/2011_1296492
Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά; Κατ’ αρχάς, δεν συνιστά σε καμία περίπτωση «λύση» στο πρόβλημα χρέους που αντιμετωπίζουμε το γεγονός ότι υποχρεωνόμαστε σε «κούρεμά» του. Αν ήταν «λύση», τότε όλοι θα την... προτιμούσαν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται περί καταδίκης ή, αλλιώς, περί ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Κι όσο μεγαλώνει το haircut τόσο μακραίνει το διάστημα της επιτροπείας, ομηρίας ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τη, της Ελλάδας από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη ή όποιον άλλον τέλος πάντων είναι διαθέσιμος να μας δώσει τα υπερπολύτιμα ευρώ. Με το αζημίωτο, πάντα. Ολα τα υπόλοιπα είναι απλά «καλολογικά στοιχεία», για να κάνουν πιο εύπεπτο το «φάρμακο».
Αυτά για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και να μη καταλήξουμε στο άλλο άκρο, σαν κάποιους υπουργούς της κυβέρνησης που έφτασαν στο σημείο να λένε το αφοριστικό «να τελειώνουμε». Ναι, αλλά να τελειώνουμε από τι; Ας τους πει κάποιος -και κατά προτίμηση ο πρωθυπουργός- ότι «μόλις ξεκινάμε». Αρχής γενομένης από τη διαπραγμάτευση, την οποία δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε με κατεβασμένα χέρια. Κι ας γίνει απ’ όλους συνείδηση ότι η πορεία θα είναι δύσκολη, δύσβατη και κυρίως άγνωστη ως προς την κατάληξή της. Γιατί στον μαραθώνιο που μόλις τώρα ξεκινάει, είναι άγνωστο στο τέλος πόσοι θα αντέξουν και θα τερματίσουν.
Και είναι τουλάχιστον ειρωνικό να θέλουν να εγκαταλείψουν πρώτοι κάποιοι απ’ αυτούς που μας οδήγησαν στην αφετηρία. Είτε αυτοί είναι πρώην είτε νυν. Είναι ειρωνικό επίσης να ζητούν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος από την ηγεσία τους να πάει σε εκλογές, για να αποσείσουν από πάνω τους το βάρος του σκληρού αγώνα που ξεκινάει. Να κάνουν δηλαδή ό,τι ακριβώς κατηγορούσαν τους προηγούμενους ότι έκαναν. Οταν μάλιστα είναι τοις πάσι γνωστό ότι πρόωρες εκλογές θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές για το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Την ώρα μάλιστα που, όπως προκύπτει από όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, το μήνυμα της κοινής γνώμης προς την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα είναι σαφές και ξεκάθαρο: Οχι σε πρόωρες κάλπες.
Κι όταν μάλιστα η ίδια κοινή γνώμη, εκπλήσσοντας τους πάντες και πρώτα απ’ όλους αυτούς που υποτίθεται ότι μιλούν εξ ονόματός της, τους «άδειασε», σπεύδοντας στη συντριπτική της πλειονότητα να πληρώσει την πρώτη δόση της νέας έκτακτης εισφοράς, που έγινε μόνιμη. Στέλνοντας ένα πραγματικά ξεκάθαρο μήνυμα: Εμείς θέλουμε να σωθούμε και ξαναβάζουμε το χέρι στην τσέπη για να δώσουμε ό,τι μπορούμε. Εσείς μπορείτε να μας σώσετε; Και κυρίως το θέλετε ή σκέφτεστε από τώρα πώς θα φύγετε;
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_12/10/2011_1296492
0 σχόλια